miércoles, 27 de enero de 2010

OLLOS QUE NON VEN

Son varios os amigos que nos preguntan, ¿en que consiste este proxecto da nacional 550?
Pois ben, dar unha resposta sinxela non é doado, porque basicamente os obxectivos foron cambiando. De momento, tan só me quixera referir ó que pretendeu ser nun inicio e, para elo, é preciso apelar á figura inconmensurable de Le Corbusier.

Estas dúas páxinas do seu libro “Vers une architecture” (1923) resumen en gran medida o cambio tan transcendental que se produciu na arquitectura a principios do século pasado.
Seguramente, Le Corbu foi a persoa que mellor soubo relatar este cambio de espírito, nun contexto, onde as posibilidades técnicas eran cada vez máis avanzadas.

Quédome cunha frase do mesmo libro:

Se o problema da vivenda, do departamento, se estudase coma un chasis, veríase mellorar e transformar rapidamente as nosas casas. Se as casas foran construídas industrialmente, en serie, coma os chasis, veríase xurdir rapidamente formas inesperadas, pero sans, defendibles, e a estética formularíase cunha precisión sorprendente.

Son case noventa anos os que pasaron dende estas afirmacións, polo tanto, entendemos que non estaría de máis analizar cal é a situación actual ¿cal foi a evolución deste pensamento?¿canto quedou desa época positivista? e ¿cara onde temos que mirar?

Todas estas preguntas están presentes no noso traballo, pero quixemos indagar tamén en posibles respostas.
Así pois, xorde a idea de, primeiro, contextualizar unha área-estudo e seguidamente analizar a cuestión formulada. O ámbito de actuación elixido é basicamente o eixo atlántico, representado pola nacional 550, mentres que o obxecto do estudo sería ese binomio vivenda/automóbil.
Aquí vos deixo coa primeira retrospectiva: http://cargocollective.com/n550

miércoles, 13 de enero de 2010

A escravitude da nacional.

Esta ollada sobre a nacional 550 pretende ser fundamentalmente unha vía de coñecemento para nós mesmos; achegarnos a un territorio que é o soporte de gran parte da nosa actividade diaria e entender como nos relacionamos con el.
Moitas veces, as árbores non deixan ver o bosque, pero

¡que emoción cando este se ve dende un alto!

Isto é o que se me ocorre dicir tras visitar a exposición de Ruth Matilda Anderson na Fundación Caixa Galicia. Un fermoso retrato da Galicia dos anos vinte, analizando pormenorizadamente costumes, festas, xentes, aldeas, vilas e un longo etcétera...

déixovos cunha fotografía da actual n-550 (A Escravitude, A Coruña) e coa foto tomada por Matilda Anderson no ano 1924 da Festa da Nosa Señora do Rosario.





martes, 5 de enero de 2010

Barro e a N-550

"O mercadillo de Barro provoca importantes retencións na N-550", outro feito que ven a exemplizar a domesticación da N-550.

Copio e pego a noticia do Faro de Vigo

"Durante la tarde de ayer la carretera N-550 que va de Pontevedra a Santiago registró importantes atascos a causa de la feria ambulante que tradicionalmente se celebra cada domingo en el municipio de Barro. La cola de vehículos se prolongaba desde San Antoniño hasta pasado el cruce de Portas en sentido hacia la capital. Las retenciones se prolongaron por espacio de unas dos horas, desde las cuatro a las seis de la tarde.
A pesar de que ayer abrían los comercios y las grandes superficies, hubo una avalancha de gente al mercadillo de Barro que cuenta con un elevado número de puestos de vendedores ambulantes.
Destacar asimismo las quejas de muchos residentes de la zona que denuncian que muchos conductores aparcan sus vehículos delante de garajes y llegan a cortar los accesos a algunas viviendas.
Accidentes
Por otra parte, una persona resultó ayer herida de diversa consideración a consecuencia de un accidente de tráfico que se produjo a las doce del mediodía en San Breixo, Barro, en el lugar de Porráns.
Según fuentes de la Xunta, un particular dio la voz de alarma al 112 sobre este accidente a consecuencia de una salida de vía y con una persona herida. Hasta el lugar de los hechos se movilizó a una ambulancia del 061, a la Guardia Civil de Tráfico y a Protección Civil de Barro."

Noticia completa aquí

domingo, 3 de enero de 2010

Mr. and Mrs. Andrews

Este nadal tiven ocasión de ler o libro de John Berger, titulado modos de ver.
Trátase dun conxunto de sete ensaios, onde se analiza dun xeito moi lúcido o significado da obra de arte, concretamente, das pinturas ó óleo (enmarcadas temporalmente entre 1500 e 1900).
Tan só me quixera deter nun exemplo, Mr. and Mrs. Andrews, Gainsborough 1727-1788.



Berger pregúntase:

¿Porque quería Lord Hardwicke un cadro do seu parque?
¿Porque encargaron os Andrews un retrato coa paisaxe das súas terras como fondo?

Berger contesta:

Mr. e Mrs. Andrews non son unha parella na Natureza, tal como Rousseau imaxinaba a natureza. Son terratenentes, e a súa actitude de propietarios respecto ó que os rodeaba é ben visible tanto nas súas expresións coma nas súas posturas.


E eu me cuestiono:

Hoxe en día, ¿como sería ese cadro representativo da nosa paisaxe?
¿Quen aparecería como figura? e ¿que teríamos de fondo?...

sábado, 2 de enero de 2010

Trayecto

Para los que no conozcáis la N-550, o no os ubiquéis bien, aquí tenéis un recorrido bien detallado de localidades y municipios por los que transcurre.




Sale de La Coruña por la avenida Alfonso Molina, llevándonos hasta el ayuntamiento de Culleredo, atravesamos las localidades de Portazgo, La Corveira, Vilaboa y Alvedro. Ya en Cambre encontramos las localidades de Sigrás y Altamira. Pasamos ya a Carral, ayuntamiento al que pertenecen Tabeayo y la propia villa de Carral (que atravesamos por la calle Cuesta del Pincho). La carretera discurre ahora entre eucaliptos, mientras subimos hacia el punto más alto de la misma, el Mesón del Viento, localidad perteneciente a Órdenes. La villa de Órdenes la cruzamos por la avenida de Alfonso Senra, dejando a la derecha el ayuntamiento de la localidad. Seguimos por la carretera atravesando Santa Cruz de Montaos, Deixebre y Oroso (estas dos últimas en el municipio de Oroso), para llegar a Sigüeiro, capital de este último municipio. En Sigüeiro atravesamos el Tambre a través de un puente medieval muy reformado. Ya hemos llegado a Santiago de Compostela.





Antiguamente la carretera atravesaba Santiago de Compostela por el centro (calles de Basquiños, Santa Clara, Rodas, Puerta del Camino, Virgen de la Cerca, Enseñanza, San Antonio, Senra y Rosalía de Castro); pero hoy en día existe la carretera SC-20 que enlaza con la N-550 en el Polígono del Tambre y que nos lleva a la avenida de Lugo, que conecta con la avenida de Antonio Fraguas, salida de Santiago hacia el sur.
Poco después de salir de Santiago llegamos a Milladoiro (ciudad dormitorio de Santiago inscrita dentro de Ames). Los siguientes pueblos son: Las Galanas, Balcaide, Ameneiro y Casalonga (en Teo), Picaraña, Esclavitud e Iria Flavia (ya en Padrón). Estos dos últimos pueblos presentan dos iglesias de gran belleza: el Santuario de Esclavitud y la colegiata de Iria Flavia, frente a la fundación Camilo José Cela. La villa de Padrón la atravesamos por la avenida de Compostela, dejando a la izquierda el jardín botánico y a la derecha el centro histórico de la villa. Cruzamos el Ulla en Puentecesures, entrando en la provincia de Pontevedra.

Atravesamos las villas de Puentecesures y Valga, cabeza de sus respectivos ayuntamientos para entrar en Caldas de Reyes. Este pueblo lo atravesamos por la calle Dolores Mosquera, cruzando el Umia. Entre Caldas y Pontevedra atravesamos tierras de Barro. La llegada a Pontevedra se produce por la Avenida de Compostela, que enlaza con el puente de Santiago (a través del Lérez) y el paseo de As Corbaceiras. Salimos de Pontevedra a través de las calle Manuel de Palacio y la Avenida de Vigo. El recorrido sigue a través del ayuntamiento de Pontevedra y el de Vilaboa para cruzar el Oitavén en Arcade (ya en Sotomayor), poco después llegamos a Redondela, que es circunvalada.
Al salir de Redondela dejamos la desviación a Vigo a la derecha y nos internamos en tierras de Mos y Porriño para llegar poco después a Tuy a través de la Avenida de la Concordia.
En Tuy se llega a la aduana española, y a partir de ahí la carretera entra en un puente internacional de hierro mixto ferrocarril-turismos. La N-550 termina oficialmente a la entrada de la orilla española del puente internacional de Tuy-Valença do Minho.