jueves, 15 de julio de 2010

jueves, 8 de julio de 2010

Learning from Las Vegas

"Hace 30 años, el conductor podía conservar el sentido de la orientación en el espacio. Ante el sencillo cruce de carreteras una pequeña señal con una flecha confirmaba lo que era obvio. Uno sabía siempre donde estaba. Cuando el cruce de carreteras se convierte en un trébol, uno gira a la derecha para ir a la izquierda. Pero el conductor no tiene tiempo para sopesar paradójicas sutilezas de tan peligroso y sinuoso laberinto. Ella o él confían en las señales que les guían, señales enormes en vastos espacios que se recorren a altas velocidades."

"Learning from Las Vegas" 1972, Venturi, Izenour, Scott Brown.

martes, 22 de junio de 2010

DE ESTRADA A RÚA E VICEVERSA


Grazas á participación neste, cada vez máis apaixonante, proxecto da N-550, tiven a ocasión de caer sobre o fascinante libro “A Rua da Estrada”, de Álvaro Domingues, xeógrafo e profesor na facultade de arquitectura de Porto.

O libro recolle unha serie de pequenas reflexións, todas elas moi vinculada ó mundo da estrada e complementadas cun gran número de fotografías (o máis divertido son os títulos que reciben).
Inicia este ensaio cun capítulo chamado “eu vivo neste trajecto” e fai a seguinte reflexión:

“A passagem da cidade para o urbano arrastou uma metamorfose profunda: de centrípeta, passou a centrífuga; de limitada a contida, passou a coisa desconfinada; de coesa e contínua, passou a difusa e fragmentada;de espaço legível e estruturado, passou a campo de forças organizado por novas mobilidades e espacialidades; de contrária ou híbrida do “rural”, passou a transgénico que assimila e reprocessa elementos que antes pertenciam a um e outro rurais ou urbanos; de organização estruturada pela realação a um centro, passou a sistema de vários centros; de pronto num mapa, passou a mancha, etc. ”

Describe maxistralmente a gran transformación que sufriu a nosa cidade contemporánea, engadindo, máis adiante no texto, un concepto que me parece moi interesante e cun claro paralelismo coa N-550 “ A Rua da Estrada é como um centro em linha, uma corda onde tudo se pendura”.
 
Xa vos deixo cunha pequena escolma de fotografías ...




Por último, deixo no aire unha pregunta que recolle Álvaro Domingues dun artigo de Daniel Innerarity.

“O problema com que hoje nos enfrentamos consiste em como pensar a cidade quando temos redes em lugar de vizinhanças, quando o espaço homogéneo e estável não é mais do que um caso limite no seio de um espaço global de multiplicidades locais conectadas, quando há já muito tempo que o debate público se realiza em espaços virtuais, quando as ruas e as praças deixaram de ser o principal lugar de encontro e encenação. A questão está em saber se o espaço público como espaço de experiência humana intersubjectiva essencial à democracia, necessita de um tipo de espaço físico como o do modelo grego, medieval, renascentista e burguês, ou se essa antiga relação entre civilização e urbanidade pode realizar-se fora dos espaços da cidade europeia convencional.”

martes, 18 de mayo de 2010

Cara unha cartografía crítica

Primeiro plano producido polo equipo da N-550. 

sábado, 15 de mayo de 2010

Una señal en la N-550 en A Picaraña desvía a los peregrinos del Camino

El indicador contiene una señal que los lleva a girar a la izquierda e ir en dirección a Brión en vez de a Santiago.


La reciente colocación de varias señales en la carretera N-550 que indican el paso del Camino de Santiago a su paso por el municipio de Padrón despistan y engañan a conductores y a peregrinos. En el tramo comprendido entre Iria-Flavia y A Picaraña hay instaladas al menos cuatro señales distintas, dos de las cuales parecen indicar la presencia en la vía de pasos de peatones, se supone que para facilitar el cruce de los caminantes. No obstante, en esas señales solo figura un peatón y no el paso pintado por debajo por lo que ni los vecinos de A Picaraña ni algunos conductores saben con certeza a qué se refiere.



Pero sobre lo que no hay dudas es que a la altura del cruce de A Picaraña, en el margen derecho en dirección a Santiago, una señal con un peatón pintado y una flecha que mira hacia la izquierda despista y engaña a los peregrinos. Éstos, en vez de seguir su camino de frente, hacia Santiago, giran a la izquierda tal y como les indica la flecha y toman la carretera que conduce a Rois, a Os Ánxeles en Brión y, en ultimo término, a la Costa da Morte.



Tanto es así que, desde que aparecieron las señales colocadas la semana pasada, varios vecinos de A Picaraña ya indicaron a los peregrinos el camino correcto e incluso, como sucedió el domingo, fueron detrás de los caminantes por la carretera de Os Ánxeles para que dieran vuelta y tomaran el camino verdadero. Algo más difícil cuando los caminantes se desplazan en bicicleta ya que «non hai quen os colla», cuentan en A Picaraña. «Esta señal está mal colocada», recalcaba ayer un vecino de A Picaraña quien asegura que no se entiende el sentido de la señal que, unos pocos metros antes del cruce, indica peligro por la presencia de peatones. ¿Advierte o no de la existencia de un paso? Podría ser que no porque, según noticias recabadas por los vecinos del lugar en Demarcación de Carreteras del Estado en Galicia, no hay previsión de señalizar un paso en la vía. Ese mismo indicador se puede ver en Iria.
En cuanto a señal del cruce de A Picaraña, no hay dudas de que engaña a los peregrinos y, además, los pone en peligro ya que, al indicar la flecha hacia la izquierda, los obliga a cruzar la nacional 550 en un tramo de tres carriles distintos, situados en un cruce. «Como non cambien a sinalización, esto é un desastre. Os peregrinos van perdidos», relataban ayer en A Picaraña.




Estos mismos vecinos también alertan del peligro que supone para los caminantes realizar el último tramo del Camiño Portugués a su paso por el municipio de Padrón, que deben recorrer por el arcén de la N-550. En este sentido, recuerdan que hace alrededor de cuatro años que el Ministerio de Fomento se interesó por los terrenos colindantes a la vía, que a día de hoy ya están expropiados, para adecentar un camino para los peregrinos entre A Picaraña y O Faramello, camino que nunca llegó a hacerse pese a que el propio ingeniero jefe de Demarcación de Carreteras les dijo a los vecinos que sí se haría.

 La Voz de Galicia (Uxía López. Fecha de publicación: 22/12/2009)

Camiño de Santiago Portugués e N-550

O Camiño de Santiago ten unha relación moi estreita coa N-550. Nas súas últimas etapas, os peregrinos percorren a ratos a estrada da nacional. Non resulta estrano atopalos camiñando cargados coas suas mochilas cando tes que viaxar pola N-550. As veces van en grupos numerosos, outras van sós, en bicicleta ou a cabalo; pero son dos poucos que percorren as beiras da nacional. Coma formiguiñas, van facendo camiño cara Compostela e danlle vida humana a unha estrada acostumada ós automóvis.















Dous camiños son máis empregados para unir nas peregrinacións dende Portugal cara Santiago: o camiño pola costa dende Lisboa e a ruta do interior, saíndo por Faro, Tavira e Lagos.

Na etapa 12 do camiño pola costa, os peregrinos comezan a percorrer a estrada N-550 a partir de Porriño. Tras chegar a esta localidade, atoparemos Redondela, Cesantes, Sotoxusto, Arcade, Sotoxusto, Arcade,Paredes, Figueirido, Marcón e Pontevedra.

Continuando pola mesma carretera nacional N550 chegaremos a Cerponzons, Portela, Barro San Antoniño, Portas Currás, Caldas de Reis, Bemil, Carracedo, Ponte Valga, Enfesta (onde atravesaremos o río Ulla que desemboca na ría de Arousa e que fai fronteira entre a provincia de Pontevedra e A Coruña) e, finalmente, Padrón.
Este traxecto é dificultoso debido á orografía da zona, que é montañosa, polo que hai que subir continuos portos.

 Xa na etapa nº 13, e seguindo pola N-550, percorreremos as localidades de Escravitude, Casalonga, Amenello e Milladoiro; para chegar por fin a Santiago de Compostela. Cabe dicir que non iremos todo o tempo pegados á carretera, senón que as veces teremos que adentrarnos un pouco por pistas de terra e camiños de aldea debidamente sinalados.
Isto non é así sempre. As veces hai que ter tino coa sinalización, xa que un pequeno erro pode levarnos a percorrer kilómetros en balde…